Elimde bir nazım Hikmet şiir kitabı var. Staj yeri arıyorum kendime. Yaşım desen onaltı bile değil. Babam panikle elimdeki kitabı saklamamı istiyor! "Aman kızım başına bi bela almayasın." Ne yaşananlar var dağarcığında kim bilir babacığımın?
Bugün dağarcığımda Nazım Hikmet şiirleri ile yaşıyorum ne mutlu bana. İçimde bi yerde yankılanıp duruyor Usta'nın dizeleri. Yürekten, gülerekten yürümek.....
Yürümek;
yürümeyenleri
arkanda boş sokaklar gibi bırakarak,
havaları boydan boya yarıp ikiye
bir mavzer gözü gibi
karanlığın gözüne bakarak
yürümek!..
Yürümek;
dost omuzbaşlarını
omuzlarının yanında duyup,
kelleni orta yere
yüreğini yumruklarının içine koyup
yürümek!..
Yürümek;
yolunda pusuya yattıklarını,
arkadan çelme attıklarını
bilerek
yürümek...
Yürümek;
yürekten
gülerekten
yürümek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder