22 Mayıs 2007

Yazık!


Ne güzel şeyler yazacaktım oysa! Hayatımın hızlı giden ritmine bir es verebilsem yaşadığım tatlı heyecanlardan dem vuracaktım. Fırsatım olmadı bir türlü...
Bugün niyetim kendime bir çift tango ayakkabısı siparişi vermekti. İşten çıkıp doğruca Ulus'a gidecektim. İşten biraz geç çıkınca, yolum da Kızılay'a düşünce vazgeçtim.
Aynı saatlerde patlayan bombadan haberdar olunca ürperdi içim.
Başkentte yaşamak bu demek, sanırım artık yaşamak bu demek; hastalıklardan, virüslerden aşılarla korunmuş ama her an bir terör saldırısında yaşamından olabilecek bir neslin evladı olmak...
Yazık!

Hiç yorum yok: