Kurtçukları kovuyorum!

İnsan insanın kurdudur. Ve insanlar zaman zaman insanı kudurtur. İnsan sosyal bir varlıktır. Ve bir araya gelmiş kurtçuklardan oluşan topluluğa iş yeri denir.

Yukarıdaki önermelerin hepsi doğru ise; tüm bunlar bir süredir yaşamakta olduğum sosyal ortamın doğal bir sonucu ise ben kimim? Ne yapıyorum?

İş, sabah çıkıp gidilen ve akşam da dönülen bir yerdir. Ancak günün büyükçe bir kısmının orada geçirildiği de yadsınamaz bir gerçektir. Bu yerde kurtçukların beyninizi, cebinizi, birbirinizi, huzurunuzu, hedeflerinizi ve yerine göre eğitiminizi, öz güveninizi ve bilimum sahip olduklarınızı kırt kırt diye kemirmesi olasıdır. Bu olasılıklar karşısında huzursuzlanmak, kabus sahibi olmak, derstsiz başa dert almak, selam sabah bilmez, kendini hiç bilmezlerle muhattap olmak, iş yerinde işsiz olmak, dedikodunun üremesi, bu üremenin populasyonu tehtid etmesi kaçınılmazdır.

Hayır efendim. Ben kaçıyorum. Bu kurtçuk ortamından, mantıksız sorulardan, sebepsiz sorgulamalardan, tepişen fillerin çimlere basmamaya özen göstermemesinden çok sıkıldım. Kaçıyorum. İçimde bir yerlerde "Kaş" a benzer bir koy var, oraya kaçıyorum. Okumak istediklerimi okuyup, yüzmek istediğim sularda yüzeceğim müsadenizle.

Ben ki aldığım kararlar konusunda hiç bir gün tereddüte düşmedim. Kararsa bu, karaysa da aksa da benimdir.

Kurtçuklar.... Bi defolup gidin!