MARINE THEORY

Geçtiğimiz henüz üniversitenin koruyucu kollarında yaşamını sürdüren bir arkadaşımla konuşurken su yüzüne çıktı teori. Marine theory!

Gençlik, deli-kanlılık; üzerinde ter damlarlıyla sıkılmış bir pazı gibi, genç, sıcak, güçlü ve sert. Bir bisikleti korkusuzca yokuş aşağı sürercesine hızlı, ve tehlikeli, ve bi o kadar da zevkli. Durduğum bu yerden korkarak, gözlerini kaçıran bakışlarla bakmak istemiyorum yaşlılığa. Değil mi ki yaşam, durmaksızın öğrenmek? Değil mi ki kazandığın deneyimlerin bir toplamısın? O vakit:
“Marine olarak yaşlanmak istiyorum!”

Binbir çeşit “marine” yolu var. Her yemek için, her tür için ayrı. Her biri için başka başka baharatlar tavsiye ediliyor. Üstelik her usta da farklı süreler öneriyor. Farklı sıcaklıklar, farklı koşullar. Tek ortak nokta şu ki biraz acıdan katılıyor sosun içerisine biraz tatlıdan. Bu da yetmiyor yeterince beklemek gerekiyor. Diğer bir değişle zaman…

Ne olmak istiyorsunuz diyenlere verecek kısa bir cevabım var efendim! Marine olmak istiyorum. Acı sostan elimizde mevcut, tabak desen altın yaldızlısından değilse de idare ediyorum. Baharat deseniz elimle topluyorum onları, hazır ediyorum. Şöyle halis zeytinyağı da olursa değmeyin keyfime. Zamanı geldiğinde damaklarda yumuşacık, ılık, unutulmaz nefasette bir tad bırakmak istiyorum. Kendi damağımda hissettiğim o nefis tadla birlikte. Yaşama dair duruşu bir yemek tarifiyle analoji kurarak açıklamak bana ve benim gibi yaşamı da yemeği de sevenlere özgü bir seçim olsa gerek.

Marine sözcüğü deniz ile ilgili denize ait anlamına gelmektedir. Bu da teorinin güzelliğine güzellik katan bir başka analojidir.

Teoriyi yararlı, gerekli, gereksiz, bilimsellikten uzak bulanlar olacaktır. Ne alakası var? diyen de çıkabilir. Hepsini anlayışla karşılıyorum. Bu da benim teorim. Yorumlarınıza daima açığız efendim!