Duygulu bir 10 Kasım geride kaldı. Ve Ankara'yı doldurup taşıran bir kalabalıkla Bülent Ecevit'in cenazesine sahiplik eden bir 11 Kasım. 12 Kasım sabaha karşı bir depremle sarsıldık. Hiçbirine dair yazmayacağım. Tiyatro'ya dair yazacağım.
Henüz ortaokula gitmekte olduğum yıllar. Küçük amcamla birlikte dedemden harçlık kopardığımız nadide bir gün. Bir yaz günü. Yüksel Caddesi'nde içilen vişne sularının ardından şimdi yerinde yeller esmekte olan Yeni Sahne'nin yolu tutulur. Aylardan sanırım Ağustostur. Kapıda Devlet Tiyatroları perdelerini Ekim'de açacak yazısı görülür. Harçlık da tiyatro da hikaye olur o gün. Hayal kırıklıkları Tuna Caddesine serpilerek eve geri dönülür. O günden sonra devlet tiyatrolarına gitmeye özen gösterilir. Hatta Opera Sahnesi'nde sergilelen 3 saatlik bir oyunu balkonun en arka sırasında izlerken uyumama rekoruna imza atmışlığım bile var.
"Tiyatronun sezonu kıştır." gerçeğini oldukça erken öğrenmeme rağmen geçen kış annemle yaşadığımız tiyatro macerasını blogumda yayınlamıştım. Yeni maceralara yelken açmaya niyetim var. En çok merak ettiğim oyunlardan biri 24 Kasım öğretmenler gününe denk geliyor olsa da 11. Ankara Tiyatro Festivali'nde bir oyun görmeli diyorum ben. Mesela Oyun Atöleyesi'nin Hırçın Kız'ı olabilir. Ankara kışında tiyatro macerası yaşamak isteyen heveslilere duyurulur.
Ha bir de Caz Festivali var. Onun duyurusunu Umut yapar diye bekliyorum ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder